Niedziela Palmowa, czyli Niedziela Męki Pańskiej, jest pamiątką uroczystego wjazdu Jezusa Chrystusa do Jerozolimy. Rozpoczyna Wielki Tydzień poprzedzający Niedzielę Zmartwychwstania Pańskiego.

Już około 400 roku tego dnia po południu wierni Jerozolimy gromadzili się na Górze Oliwnej, gdzie śpiewano hymny, antyfony i czytano Pismo Św. Po Ewangelii mówiącej o wjeździe Chrystusa do Jerozolimy ruszała procesja do miasta. Dzieci trzymały w ręku gałązki palmowe lub oliwne.

Liturgia Niedzieli Palmowej, odprawiana w szatach koloru czerwonego, rozpoczyna się od "pamiątki wjazdu Chrystusa do Jerozolimy". We wszystkich Mszach św. przypomina się to wydarzenie - przed główną Mszą św. przez procesję lub uroczyste wejście, a przed innymi przez wejście zwykłe. Procesja może się odbyć tylko raz, przed południem lub wieczorem. Uroczyste wejście można połączyć z wszystkimi Mszami św. gromadzącymi większą ilość wiernych. Kapłan poświęca gałązki palmowe i czytana jest Ewangelia o wjeździe Chrystusa do Jerozolimy.

We Mszy św., którą poprzedza poświęcenie palm, opuszcza się akt pokuty. W liturgii słowa powinno się zachować trzy czytania. Wolno jednak, z uwagi na znaczenie Ewangelii Męki Pańskiej i ze względu na dużą ilość zgromadzonych wiernych, odczytać tylko samą Ewangelię Męki. Mękę Pańską odczytuje się lub śpiewa bez poprzedzającego zwykle pozdrowienia i znaków krzyża. Istnieje możliwość czytania Ewangelii przez kilka osób - mogą to być lektorzy, jednak słowa Chrystusa wypowiada kapłan. Na słowa: "Jezus (...) oddał ducha" wszyscy klękają i na chwilę zachowują milczenie. Dalsza liturgia Mszy św. przebiega bez zmian.

Kościół obchodzi w liturgii wspomnienie wjazdu Jezusa do Jerozolimy, które nie jest jedynie wspomnieniem historycznego wydarzenia. Z palmami w ręku idziemy w procesji, słuchamy opisu Męki Pańskiej, a potem bierzemy udział w Eucharystii. Wyznajemy w ten sposób, że jesteśmy gotowi wziąć udział we wszystkich tajemnicach Chrystusa. Z głęboką wiarą chcemy iść za Chrystusem, uczestniczyć w tajemnicy Jego krzyża, aby dostąpić udziału w Jego zmartwychwstaniu. Procesja jest również obrazem życia chrześcijańskiego: idziemy za Chrystusem zdążającym do Jerozolimy ziemskiej w nadziei, że dojdziemy do Jerozolimy niebieskiej, dokąd doszedł Chrystus.

źródło: http://www.kuria.gliwice.pl/~stoklosa/archiwum/numer-10/niedziela.html